Μπερμπάτοφ: Η «Σαλώμη» που απειλεί το «κεφάλι» του Τούντορ

Όπως είναι λογικό, μετά το ντέρμπι δικεφάλων -φυσιολογικά- τα φώτα έπεσαν πάνω στη νικήτρια ΑΕΚ, με τον Γκουστάβο Πογέτ να συγκεντρώνει πάνω του κάθε διαθέσιμο εγκωμιαστικό σχόλιο για τη δουλειά του στην «Ένωση».

Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης

Ωστόσο από τη θέση που βρίσκεται σήμερα ο Ουρουγουανός είχε περάσει πριν μερικούς μήνες ο μεγάλος χαμένος της χθεσινής μάχης όταν περίπου το σύνολο του Τύπου εκθείαζε το 3-5-2 και τις φρέσκες ιδέες που κόμιζε στο ελληνικό ποδόσφαιρο ο Ιγκόρ Τούντορ.

Κάπου στην πορεία ο Κροάτης ξέμεινε από ταχυδακτυλουργικά κόλπα και πλέον μοιάζει σχεδόν αδύνατο να βγάλει από το «καπέλο» του οποιονδήποτε «λαγό» θα μπορούσε να του εξασφαλίσει την παραμονή στη θέση του. Στην κορυφή της πυραμίδας που αφορά τη δυσαρέσκεια προς το πρόσωπό του συναντά κανείς τη διαχείριση που έχει επιφυλάξει στον Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ, την «πριμαντόνα» της ομάδας. Το βαρύ όνομα και αντίστοιχης βαρύτητας συμβόλαιο που προστέθηκε την ύστατη ώρα στο ρόστερ του ΠΑΟΚ.

Όταν κόπασε ο ενθουσιασμός για το ομολογουμένως ξεχωριστό για το πρωτάθλημά μας στολίδι, άρχισαν και οι επικρίσεις. Το παράξενο της υπόθεσης σχετίζεται με το γεγονός πως η όποια γκρίνια δεν αφορούσε τόσο την αγωνιστική ή φυσική κατάσταση του Βούλγαρου, το πόση όρεξη είχε για μπάλα ή το κατά πόσο «κούμπωνε» με το σχεδιασμό της ομάδας. Στο στόχαστρο πέρασε σχεδόν αποκλειστικά ο προπονητής του δικεφάλου. Ο Τούντορ που δεν σέβεται τον Μπερμπάτοφ. Ο Τούντορ που αφήνει στον πάγκο τον παιχταρά που θα έκανε τη διαφορά. Ο Τούντορ που δεν τον ξεκινάει βασικό. Ο Τούντορ που τον κάνει αλλαγή. Ο Τούντορ που δεν τον προτιμά για την κορυφή της επίθεσης.

Τον Τούντορ, άραγε, τον ρώτησε κανείς πριν αποκτηθεί Σεπτέμβρη μήνα ο Μπερμπάτοφ; Ακόμη κι αν τελικά αυτή η προσθήκη πραγματοποιήθηκε με τη σύμφωνη (αν μπορούσε ας έκανε κι αλλιώς) γνώμη του Κροάτη, πάνω σε ποια λογική στηρίχθηκε; Κόντρα στο φετινό σχεδιασμό που κατά κύριο λόγο αφορούσε συμφωνίες με νεαρούς και εξελίξιμους παίκτες, οι οποίοι δεν έκαναν και κανένα φοβερό γκελ στον κόσμο, πάτησε Θεσσαλονίκη ο Βούλγαρος και η φαντασία των οπαδών άρχισε να οργιάζει και να οραματίζεται πως το ίδιο θα πράξει και ο Μπερμπάτοφ στο χορτάρι.

Ο προπονητής του ΠΑΟΚ έχει αιτιολογήσει πολλές φορές τη στάση του απέναντι στο μεγαλύτερο όνομα που διαθέτει η ομάδα του. Δεν ταιριάζει στο σύστημά του, δεν κολλάει με τον Αθανασιάδη στην κορυφή της επίθεσης, δεν βρίσκεται στο επιθυμητό επίπεδο. Τώρα πια μοιάζει να έχει ξεμείνει από δικαιολογίες, ενώ πλέον δεν έχει τα θετικά αποτελέσματα της αρχής της χρονιάς να τον στηρίζουν.

Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως αυτός ο Τούντορ μικρή σχέση έχει με εκείνον του Αυγούστου και του Σεπτέμβρη. Οι αποτυχίες και η κοιλιά της ομάδας (ποιος ξέρει και τι άλλο) τον μετέτρεψαν σε ένα φοβικό τεχνικό που απαρνήθηκε πρώτα ο ίδιος τις αρχές πάνω στις οποίες προσπάθησε να στήσει το οικοδόμημά του. Οι ανασφάλειές του βγαίνουν και στο γήπεδο και δεν αφορούν μόνο το πώς συμπεριφέρεται στο μεταγραφικό «καπρίτσιο» του Σεπτέμβρη, αλλά εκτείνονται στο σύνολο του ρόστερ και τη στάση του πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος των αγώνων.

Εφόσον, λοιπόν, η διοίκηση του ΠΑΟΚ αποφασίσει πως ο Τούντορ δεν της κάνει και δεν είναι ικανός να υπηρετήσει με συνέπεια το σχέδιό της, ορθώς θα πράξει και θα τον αντικαταστήσει με κάποιον καλύτερο. Θα ήταν άδικο όμως για όλους –και για τον ίδιο και για τον Βούλγαρο- να φανεί πως ο Μπερμπάτοφ ως άλλη ποδοσφαιρική «Σαλώμη» ευθύνεται για το κεφάλι του Κροάτη που αργά ή γρήγορα φαίνεται πως θα πέσει… Κι όλα αυτά, χωρίς καν να έχουμε απολαύσει ούτε ένα «χορό» του τύπου στο γήπεδο.